фетиш (м.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          - Е сега и таму имало многу интересни фетиши на кои можеш многу пари да фатиш.
        
      
    
    
    
      „Двоглед“
         од Горан Јанкуловски 
        (2011)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Земскиот бог те фрли во арена  опкружен со злите кучиња за прести  а тој одозгора сеирџиски ве гледа  и смртта ваша за него е фетиш
        
      
    
    
    
      „Проклетници“
         од Горан Јанкуловски 
        (2012)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Никаква „уметничка“ литература, само чиста медицина, универзална панацеа, фетиш, на некој начин: ако имаш                   забоболка, ќе отидеш до својот забар и ќе го прашаш дали е дадаист.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Играта со културните нивоа на предметите по пат на амблеми, го допира и раширеното толкување на фетишите и општата космичка предметна заситеност.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
      
        
          
          
        
        
              
          Отфрлениот фетиш на дојката (дар од раскошната природа                   или силиконската индустрија) денес е заменет со фетишот на раката                   за која самите сме одговорни.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Оној којшто еднаш ќе ги раздува сите тие моќници со кои сталежот мавта како    врачевите со своите фетиши - неговите големи писатели, неговата Џоконда,    неговите столови Луј XV, неговата убава граматика, неговиот изумрен стерилен    јазик, целото негово купиште конзервирани мртовечки коски коишто ги потстава    како уметност и култура - оној кому што ќе му успее да му дојде од газот до главата    дека вистинската жива уметност, единствена, и вистинското инвентивно творештво    се на негова страна, а не маскарадите под покровителство на министерствата, тој    ќе го потисне алчниот сталеж.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 32-33“
        
        (1996)
        
        
    
    
   
   
         
	        