суредување (ср.)
И двоглед, и двосмисленост
и постојана потреба за
суредување, за дотерување
на фокусот, за вртење на леќата
на времето.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Сето тоа, очигледно, е заслуга на самиот Едо кому суредувањето на куќата му го пополнува слободното време.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
НЕДА: (Влегува. Се зафаќа со суредувањето на собата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
