раскажан (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Повторно ми го поставувате прашањето по новите читања на книгата: дали е вистинита раскажаната историја за ликвидацијата на козите.
        
      
    
    
    
      „Потрага по Елен Лејбовиц“
         од Луан Старова 
        (2008)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Раскажаниот сон остануваше како закана и тајна која не можевме да ја растолкуваме.
        
      
    
    
    
      „Три жени во три слики“
         од Ленче Милошевска 
        (2000)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Авторот на „Марсовските хроники“ одбива да созрее, останувајќи близок до формата на мрачниот По, а не се прифаќа за романот, обликот на Бароуз, својот втор идол, авторот на простодушно и детинесто раскажаните приклученија.
        
      
    
    
    
      „Лек против меланхолија“
         од Реј Бредбери 
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Но според понапред раскажаните преданија, ете, не успеале и да се испазат.
        
      
    
    
    
      „Потковица на смртта и надежта“
         од Миле Неделкоски 
        (1986)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Марија Канан Топло и со многу љубов раскажана сторија за жена која и самата зрачела со топлина, љубов, милост, добрина и која, секако, заслужила да се овековечи во сајбер читалната.
        
      
    
    
    
      „И ѓаволот чита пРада“
         од Рада Петрушева 
        (2013)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Напати, рамнодушен пред музејските експонати, се прашував дали заслужува поголем разглоб оваа брутално и организирано раскажана глупост.
        
      
    
    
    
      „Атеистички музеј“
         од Луан Старова 
        (1997)
        
        
    
    
   
   
         
	        