општо (прил.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Овие луѓе, општо земено, биле прилично демократски во односот кон уметниците.
        
      
    
    
    
      „Бетовен“
         од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска) 
        (1905)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тоа име им е општо познато на Македонските Словени и сите со него се именуваат.
        
      
    
    
    
      „За македонцките работи“
         од Крсте Петков Мисирков 
        (1903)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Општо земено, симфониите се јазикот на бујно, весело, блескаво расположение, како што доликува на нивната намена за концертна употреба.
        
      
    
    
    
      „Бетовен“
         од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска) 
        (1905)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Кога едно движење во едни места се распространувало со убедување, а во други со сила, може ли да се нарече општо?
        
      
    
    
    
      „За македонцките работи“
         од Крсте Петков Мисирков 
        (1903)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Границите меѓу трите супер-држави на некои места се произволни, на други се менуваат во зависност од воената среќа, но општо земено тие ги следат географските меѓи.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Часовите често траеја два часа, општо земено, не беше толку особен за грешките во изведбата, но ако ми недостасуваше израз, во крешендо и диминуендо, ќе ме натераше да го повторам пасажот сѐ додека не биде задоволен“.
        
      
    
    
    
      „Бетовен“
         од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска) 
        (1905)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Задолжителната и работа ет в три нешта. 1-во: да устроит црква, во која си сакаме да си слушаме молитвите и словото божие на јазикот ни като сичките ни брајќа Бугари по царштината. 2-ро: да устроит училиште в кое сакаме да ет мајчиниот ни јазик и право на него да се воспитуваат челадата ни наша, сетне на турцки и најсетне, ако имат време и на други. 3-то: затова и основјавме народната ни црковнообштествена општина, да се устроит, а која колку за управлението има да си устрои устав и правилник, кое нешто да бидит основа на дејствијата и, сообразно со приличните за то правителствени закони и да го претставјава народот пред секое званично место, за кое нешто ќе држит редовни преписи на дејствијата си по наша за това запечатена кондика, а решенијата и ќе идат приети од нас като општо.
        
      
    
    
    
      „Потковица на смртта и надежта“
         од Миле Неделкоски 
        (1986)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Но нивното настапување можеше да се насети уште низ разните системи, општо нарекувани тоталитарни, кои се појавија на почетокот од векот, а главните контури на светот што ќе произлезе од преовладувачкиот хаос одамна веќе беа јасни.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Според нивното сфаќање, општо усвоениот поглед за општо востание во Македонија бил погрешен, зашто мачно било да се организира и вооружи целиот незадоволен народ.
        
      
    
    
    
      „Солунските атентати 1903“
         од Крсте Битоски 
        (2003)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Пред неумоливата, татковинска вистина, која инаку, е општо    позната, макар што тоа сѐ уште никој не го знае, бидејќи сѐ уште не се прочуло, Енценсбергер потполно    занеме; делува како залутан молекул на една непријателска територија, која Србите секој момент ќе ја    освојат.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 4-5“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          25. Радев со својот “Movement Macedonien” мислеше да ја убеди Европа оти движењето е чисто македонско и нема ништо општо со Бугарија.
        
      
    
    
    
      „За македонцките работи“
         од Крсте Петков Мисирков 
        (1903)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Следната година има пад во неговите композиции, што општо земено се припишува на раскинувањето на неговата свршувачка со грофицата Тереза.
        
      
    
    
    
      „Бетовен“
         од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска) 
        (1905)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Вториот дел што содржеше мал број записи направени од Едо синот и беа општо земено поинтересни, прво, поради тоа што беа писмено напишани, второ, што беа на едно поосмислено рамниште и, трето, за авторот посебно интересно,што беа израз на потреба да бидат направени, факт во кој авторот откриваше писател.
        
      
    
    
    
      „Продавница за љубопитните“
         од Мето Јовановски 
        (2003)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Време е да ги замени едно општо за сите Македонски Словени име – името „Македонец”.
        
      
    
    
    
      „За македонцките работи“
         од Крсте Петков Мисирков 
        (1903)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Општо зборувајќи, ризикот е теориски, како некаков вид нус-производ и мазохизам инхерентен за           секој креативен чин, па навистина требаше да се причекаат шеесеттите и почетокот на седумдесеттите           за да се види како уметниците ги загрозуваат своите тела и им нанесуваат жестока физичка болка со цел да произведат мисла. (Pluchart 1978; 39)
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 37“
        
        (1997)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          „ Доцнел и порано”, рече другиот, „но никогаш како сега”.     Карер го разбира тој прикриен говор во кој се чувствува стравот поради кој поразните состојби во животот му се припишуваат, општо на времето, а не на воените или на политичките околности и затоа час поскоро се враќа, како впрочем и тие, на претходниот дијалог.
        
      
    
    
    
      „Светилка за Ханука“
         од Томислав Османли 
        (2008)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Уште повеќе што Стејт департментот, општо земено, пред испраќањето им давал најминимален тренинг и брифинг пред да ги именува овие службеници и им дозволувал да работат со многу слаби политички директиви од САД.
        
      
    
    
    
      „Македонија низ нишанот на САД и Британија“
         од Тодор Чепреганов 
        (2012)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Општо земено, колку поголемо е разбирањето, толку е поголема самоизмамата: колку поинтелигентен, толку поненормален.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Општо земено, човек не можеше да мисли дека е побезбеден во природа, отколку во Лондон.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          И во тоа општо стврднување на позициите, што настапи околу 1930-тата, некои постапки што беа одамна напуштени, во одделни случаи и пред стотици години - како затворањето без судење, употребата на воените заробеници како робови, јавните егзекуции, тортурата заради изнудување признанија, употребата на заложници и депортациите на цели народи - не само што станаа повторно вообичаени, туку беа толерирани, па дури и бранети од луѓе кои мислеа за себе дека се просветени и напредни.
        
      
    
    
    
      „1984“
         од Џорџ Орвел 
        (1998)
        
        
    
    
   
   
         
	        