оветвен (прид.)
Дали сум многу остарена, оветвена во лицето, дали ќе ми се тресат рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше стар, раздрнкан, со оветвена црвена боја, и на Димче не му се допадна.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
— Како другото, велам, не знам и јас што велам, начисто ми е оветвена главата, мозокот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше стар, раздрнкан, со оветвена црвена боја, и на Димче не му се допадна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
