империјалистички (прид.)
Империјалистичката идеологија проникнува и во работничката класа.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Маркс и Енгелс систематски, во тек на низа децении, ја следеа таа врска на опортунизмот во работничкото движење со империјалистичките особености на англискиот капитализам.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Притоа тој посебно се осврнал на опасноста која им се заканувала на народите на Југославија олицетворена во „шовинистичко- сепаратистичките тенденции што се покажувале во разните делови на нашата земја“, а со една единствена цел да се ослаби „една моќна, една голема Југославија која била важен фактор на Балканот, во Средна Европа, која би била заштитник на славјанството на Балканот која би била моќна пречка на секој империјалистички чекор на Балканот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Доказите дека ова уверување е одраз единствено на империјалистичкото владеење на Западот можат добро да се видат во фактот што, после 1925, актот на примена на означувач беше развиен и следен најмногу во пет западни земји.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ние
овде јасно гледаме како се преплетуваат приватните и државните монополи во епохата на финансискиот капитал, како и едните и другите фактички се само одделни алки на империјалистичката борба меѓу најкрупните монополисти за поделба на светот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Во својот империјалистички стадиум капитализмот сосем доведува до најсестрано обопштествување на производството, тој, така да се каже, ги вовлекува капиталистите против нивната волја и свест, во некој нов општествен поредок, во преоден поредок од полна слобода на конкуренцијата кон полно обопштествување.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Ете ја суштината на империјализмот и империјалистичкиот паразитизам.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Да допуштиме дека сите империјалистички држави ќе склучат сојуз заради „мирна“ поделба на споменатите азиски земји, – тоа ќе биде „интернационално обединет финансиски капитал.“
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Разликата на сегашната ситуација се состои во економските и политичките услови кои мораа да ја зајакнат непомирливоста на опортунизмот со општите и основните интереси на работничкото движење: империјализмот израсна од никулците во владеачки систем; капиталистичките монополи го зазедоа првото место во народното стопанство и во политиката; поделбата на светот е доведена до крај; а од друга страна, наместо неподелениот монопол на Англија гледаме борба за учество во монополот меѓу мал број империјалистички држави, која го карактеризира целиот почеток на XX век.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
(...) Под закрилата на филозофијата на деколонизацијата, поимот на културата кој беше заштитен знак на империјалистичкиот Запад се сврте против самиот Запад и јасно ги именува општествата на кои овој им го наметнуваше своето старателство.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во Соединетите држави империјалистичката војна против Шпанија во 1898 година предизвика опозиција на „антиимперијалистите“, последните мохиканци на буржоаската демократија, кои ја нарекоа таа војна „злосторничка“, анексијата на туѓите земји ја сметаа за кршење на уставот, постапката спрема водачот на домородците на Филипините, Агвиналдо (му ветија слобода на неговата земја, а потоа истоварија американски трупи и ги анектираа Филипините) ја прогласуваа за „лага на шовинистите“ – ги цитираа зборовите на Линколн:
„Кога белиот човек се управува сам себеси, тоа е самоуправа; кога тој се управува сам себеси и наедно со тоа управува други, тоа веќе не е самоуправа, тоа е деспотизам“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Нејасното мислење за слободата, според него, добило конкретизирање со тоа што балканските нации „сакаат да ги тргнат народите и земјите на Балканот од дофатот и меѓусебното дејствување на империјалистичките сили, независно дали се од Оската или не“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Солидна основа за империјалистичкото угнетување и експлоатирање на мнозинството нации и земји во светот, за капиталистичкиот паразитизам на грст најбогати држави!
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Да допуштиме дека тие империјалистички земји ќе склучат сојузи, еден против друг, за да ги одбранат или прошират своите поседи, интереси и „сфери на влијание“ во споменатите азиски држави.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Што се однесува до втората работа, Хопсон пишува: „Еден од најчудните симптоми на
слепотијата на империјализмот е безгрижноста со која Велика Британија, Франција и другите империјалистички нации, тргаат на тој пат.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Ова признание од Шулце-Геверниц повторно и пак доведува до прашањето – во што преминува најновиот капитализам, капитализмот во својот империјалистички стадиум.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
За да го покажеме тоа колку се може понагледно, ќе му дадеме збор на Хопсон, кој е како сведок,
„најсигурен“, зашто не можеме да се усомниме во него дека е наклонет кон „марксистичкото правоверје“, а од друга страна, тој е Англичанец кој добро знае како стојат работите во најбогатата земја и со колонии, и со финансиски капитал и со империјалистичко искуство.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Значењето на „Соединетите држави на Европа“ во современите, империјалистички услови овде е оценето правилно.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Меѓу нив се јавуваат нови империјалистички држави (Јапонија).
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Бидејќи политичките особености на империјализмот се реакција по сета линија и зајакнување на националното угнетување во врска со гнетот на финансиската олигархија и отстранувањето на слободната конкуренција, ситнобуржоаско- демократската опозиција спроти империјализмот се појавува речиси во сите империјалистички земји во почетокот на XX век.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
