збогатен прид.

збогатен (прид.)

Дел од заработката оделуваат, ставаат на штедна книшка, со единствена мисла да ја употребат во својот крај за градење или купување стан, алат, но и да се вратат со збогатено стручно искуство.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Речникот на „Мост” набрзо бил збогатен со магијата на маски, со острите испрекинати цртежи и со грамадната цврстина на фигурите.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
- Осиромашениот ураниум од Косово ќе ви биде збогатен додаток во организмот. Леукемијата е гратис.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Онаа што сакам да го сугерирам е: за смислено да интерпретираме дадена ситуација ние повикуваме стотици шеми од нашето „множество на шеми” и дека искуството собрано преку целиот наш живот, вештините и општото знаење, нашите сеќавања за различни случки, може да е кодирано во таква лична „енциклопедија” од илјадници шеми, збогатена и од вербалниот домен за да инкорпорира и репрезантации на акции и перцепции, мотиви и емоции, лични и социјални интеракции и на крај, на јас-ството.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Таквиот збогатен систем не е едноставен, не е подложен на едно начело (исто така нема „водич”), не е сличен на војничкиот систем за да ги игнорира промените и да бега од новотариите кои лесно би го минирале; напротив, тоа е систем кој што безризично произведува ново и демонстративно ги апсорбира сите новини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Бах, протестант, но со силна жила на религиозен мистицизам во него, која обично се среќава кај високонадарените уметнички природи (Вагнер е пример, исто така и Лист), бил привлечен од прекрасниот текст на мисата, неговата величественост и свеченост, и светот е збогатен со едно незаборавно генијално дело.
„Бетовен“ од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска) (1905)
Со исклучок на каузалните односи - поточно, со потенцирање на акаузалноста - се раскинуваат сите традиционални поврзаности на елементите на фабулата, и оваа се распршува во фрагменти коишто, „збогатени” со асоцијативен и еруптивен квалитет, неретко симулираат едно магливо, односно скоковито движење на смислата карактеристично за сонот - според некои критичари, „идеалното експресионистичко дело” (Франк Тис). Маргина 36 77
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Транскрипциите од сите јазици се обновени и збогатени со нови примери.
„Правопис на македонскиот јазик“ од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје (2017)