зајре (ср.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Слегов во визбата. Кај храната, водата и зајрето. Кога таму, што ќе видам!?
        
      
    
    
    
      „Ервехе“
         од Луан Старова 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Тој ќе ги издвои следните најраспространети заемки: ќересте, градежен материјал (од персиски kereste); зајре, се употребува за означување градежен материјал, но и за храна, јадење, прехранбени артикли (од арапски zahire); тула, тугла, печена, фабричка цигла (преку грчки, односно латински tula); ќерпич, непечена, туку сушена цигла.
        
      
    
    
    
      „Балканвавилонци“
         од Луан Старова 
        (2014)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ниту еден од карваните со зајре, наменет за војската, цел не стигнуваше таму; уште од местото на тргнувањето бунтовниците ги преследува.
        
      
    
    
    
      „Потковица на смртта и надежта“
         од Миле Неделкоски 
        (1986)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ама дедо Геро, бидејќи зајрето го имале урнато в село, немал ни леб доволно а камо ли маст за да им направи топеница.
        
      
    
    
    
      „Крстот камбаната знамето“
         од Мето Јовановски 
        (1990)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Бидејќи немал што друго да прави, дедо Геро ги послушал, отишол в село и донесол зајре.
        
      
    
    
    
      „Крстот камбаната знамето“
         од Мето Јовановски 
        (1990)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Да, имаше и храна и вода, тука беше целото наше зајре...
        
      
    
    
    
      „Ервехе“
         од Луан Старова 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Во тие маала во кои и јас сум израснала, се меша мирисот на времињата и на просторите, јадењата што мајките на нашите прабаби ги понеле од Иберија со аромите и рецептите донесени од Турција, од Стамбол и од Солун и од богатите мисирски пазаришта на бахари и на друго зајре што доаѓа од различни места на Блискиот Исток.
        
      
    
    
    
      „Светилка за Ханука“
         од Томислав Османли 
        (2008)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Изморена старица од давање, па веќе не пребира каде, кому, и колку ќе расфрли од зајрето?
        
      
    
    
    
      „Вежби за Ибн Пајко“
         од Оливера Николова 
        (2007)
        
        
    
    
   
   
         
	        