замазни (св.)
Си ги замазнувам кркмите што ми паѓаат на челото и наеднаш нешто ми се преметнува во огледалото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Атина ќе му го намести столот и уште долго време ќе стои зад него, замазнувајќи му ја косата што си ја разбушавил при вадењето на капата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се врти и се замазнува, ниедно влакно да не остане понастрана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се принамести разнишувајќи ги колковите, се наведна, се фати за двата долни краја на футата и ја затегна до под колена, па ја замазни.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
— Влезе тој натемаго во ниј, ќе а пустат куќата, — рече Стојо еден ден кога пак се повторија кавгите меѓу Митра и Доста и се обиде некако со притисок да ја замазни кавгата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Милан поткашлувајќи си го подготви грлото, си ги замазни мустаќите со горниот дел на дланката и почна да ја пее народната песна.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Сепак, си ја замазни косата, се прокашла, ги излижа предните заби и со голема насмевка ја отвори вратата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
(Мира брзо излегува. Пауза. Борис ја замазнува косата. Ја симнува сламената шапка.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
