азар (прид.)
Младите штрчиња ги учеле да летаат нависоко и Аџијата беше распратил абер по сите страни да се чинат азар сите штркови, за на свети Панделимон да тргнат за на вилает; му стори абер и на Силјана за и тој да се стори азар.
„Силјан Штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се готват, азар се чинат. Ги гледам, одат кај поп Гаврила на причесна...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ТЕОДОС: Е, така. На Арсен кажи му дека сум азар и сега кинисувам.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
