тапоса (св.)
И сите му тапосаа на кадијата и кајмакамот кој по десет, кој по дваесет лири; некои по педесет, меѓу кои и Јован за Толета.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да сум галантен, како што не сум, и нејзе ете да ѝ тапосам еден жолт в раце.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Овој го дарува бела меџудија, мудурот му тапоса два черека бели, ќатипот, мулазимот по черек, нункото — грош, попот — чакмак; деверот исто, дури дојде до дедот Петка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Дедот Карабуклија во Рожден лапна половина лира, снаа му — бела меџудија, та белки и мене ќе ми тапосаат некое петле?"
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Дедот Бале си зеде слобода да бара појадок од домаќинот оти Ило му тапоса половина лира а на невестата Менка бела меџудија, та ред е сега да ги нагости и тоа тој што сака — качамак и сланина.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
