тап (изв.)
После се оддалечија војниците, вели, тап, тап, слушам, им тропкаат поткованите кондури.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еве ти го од некаде Васко. Дотрча и тап, си седна на дедовото колено.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
