сетилен (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Авторот тука предупредува на големата комплексност на човековите вештини поврзани со сетилното осознавање и просторната ориентација, кои што зад себе имаат долг развоен пат и недвојбено е потешко машински да се симулираат како некои рационални операции, кои што, така вели Moravec, течат и во оние делови на мозокот, кои што не се посебно високо организирани.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 15-16“
        
        (1995)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Бодлер доживува слична состојба и кажува: „Нотите стануваат броеви, а ако имате и малку дарба за математика, мелодијата и звучниот склад што го слушате задржувајќи ја својата сладострасна и сетилна карактеристика, се претвора во широки аритметички операции                   во кои броевите раѓаат броеви и чии фази и настојувања ги следите                   неверојатно лесно и снаодливо, токму како изведувач”.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Меѓутоа, треба да се нагласи дека                   сетилните искуства предизвикани со дрога многу често се доживуваат                   изолирано, поради оштетување на синтетичките функции на мозокот                   и дека неопходниот гешталт во текот на делувањето на дрогата тешко                   непосредно се доживува во својата неопходна неделивост на финалното                   доживување на формата.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Душата на животните е тесно поврзана со нивната физичка природа; таа е сврзана со материјата и не може самостојно да постои и делува; постои само додека постои животното, зашто тоа не е духовно битие како човекот; таа не може да господари со своето тело како душата на човекот; тие не се разумни суштества и не можат да мислат; тоа својство му е дадено само на човекот; тие имаат само сетилни нагони и инстинкти; а човекот, како мисловна природа, е свесен за себе си, мисли за вечноста, за бога, за својот живот, за своите постапки, и на тој начин го обновува своето постоење; има психички живот, а животните си остануваат онакви какви што се создадени - неразумни битија; движењата им се условени од надворешни и внатрешни влијанија и нагони кои произлегуваат од физичката потреба да се одржат себе си и своето потомство; немајќи разум, немаат ни апстрактни појмови: за добро, за лошо, за вистина, за убавина.
        
      
    
    
    
      „Злодобро“
         од Јован  Стрезовски 
        (1990)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Па, што подразбираме под набљудување? Набљудување, во секојдневниот говор, е само    мемориската трага што во нашите мозоци се забележува кога надворешниот свет ќе остави    некаков впечаток преку нашите сетилни канали на вид, звук, допир, мирис или вкус.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 29-31“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Раѓањето на кубизмот кој ја распарчи     ренесансната слика - прозорец во илјадници стакленца од односни сетилни реалности     - се случи практично истовремено со Einstein-овата формулација E=MS2 од 1905 година.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 34“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Љубовта тој вечен закон за дејство на  сите сетилни органи и чувства...  го доведува молкот во функција.
        
      
    
    
    
      „Поетски блесок“
         од Олга Наумовска 
        (2013)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Заедничката карактеристика на уметниците од КоБрА е нивната тенденција кон слободна експресија на себеси, преку директна и сетилна интеракција со светот, демонстрирана во начинот на кој тие ги обработуваа сликите и ги комбинираа материјалите. Margina #21 [1995] | okno.mk                                                             111
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 21“
        
        (1995)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Личноста често доживува синестезии - вкрстено преместување на                   сензацијата од еден сетилен моделитет на друг.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
   
   
         
	        