подзаврти (св.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Луѓето само се подзавртеа и почнаа да се завраќаат назадгазум кон ѕидовите.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Стомакот му беше вовлечен и околу половината му се подзавртуваа сините долго носени работнички пантолони.
        
      
    
    
    
      „Бунар“
         од Димитар Башевски 
        (2001)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ќе ја подзавртат главата и ќе ми го истурат млекото.
        
      
    
    
    
      „Пиреј“
         од Петре М. Андреевски 
        (1983)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Чини подзаврти го и подзастани.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ја подзаврте и рече:  Само злото никогаш не се заборава!
        
      
    
    
    
      „Луман арамијата“
         од Мето Јовановски 
        (1954)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ќе се подзавртат и ќе си шепнат, вака, пред рака.
        
      
    
    
    
      „Небеска Тимјановна“
         од Петре М. Андреевски 
        (1988)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Јон само промрморе нешто, вели Мисајле, се подзаврте, се позавитка во снегот и пак си ја потпре главата да спие.
        
      
    
    
    
      „Пиреј“
         од Петре М. Андреевски 
        (1983)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          И така, подзавртувајќи се, забележува дека е сама  со внучињата притиснати како топли тули во нејзината снага.
        
      
    
    
    
      „Исчезнување“
         од Ташко Георгиевски 
        (1998)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          „Што беше ова?“ праша Бошко и  се подзаврте, ама пред него врз коњот веќе се навалуваше погоденото тело на ибн Пајко.
        
      
    
    
    
      „Вежби за Ибн Пајко“
         од Оливера Николова 
        (2007)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Од една маса отспротива се подзаврте и ја крена раката во која држеше расчадена цигара некој несмасно крупен човек, со месести образи, со одвај два прста место за челото помеѓу веѓите и косата.
        
      
    
    
    
      „Продавница за љубопитните“
         од Мето Јовановски 
        (2003)
        
        
    
    
   
   
         
	        