подбиде (св.)
Која ти е жената, ќе ме подбидуваат, вели, а јас ќе им речам: една вдовица со мало дете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Како крадете, велам, мислам нешто ме подбидува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од збор на збор го подбидоа да фати облог дека на еден здив и отпростум ќе испие три ока вино и ништо нема да му биде, сакаше да им покаже колку е силен и затоа да престанат да го задеваат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
