остане (св.)
Па и ова јас што го кажувам за да се види колку може човек да истрпи и пак да остане.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Многу луѓе така остануваат одземени од стравот и не знаат што да направат повеќе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мачно... којзнае колку луѓе ни останаа тука.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми брчат ушите од луѓето и од некој звук останат од возот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Останувам при тоа дека деконструкцијата не е ирационална.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Зарем не виде дека половината вод вчера ни остана обесен на бодликавата жица?...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Ако сакаш, можам да останам со тебе или повремено да доаѓам.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Татко, со своето семејство, во куќата крај Езерото, а помладиот брат, сѐ уште неженет, остана да живее со мајка им и со сестрите во другата куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но остануваат блескотните мигови...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Останале тука кришум под дрвјата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Така и направи. Се пресели и остана да живее во гнездото.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Од април до мај не врзуваш крај но празникот мора да остане нај на банката камата огромна дај и пак отпочеток рмбај и трај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Останавме малку и тргнавме кон автобусот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сега ни останува да видиме дали таа составувала, составува и може да составува таква единица во политички однос?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ќе остане нешто крај тебе за да не паметува и без нас за да не може.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Си биле еден цар и една царица и немале веќе четириесет и три дечиња, и не останале заедно оние триесет и деветмина синови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа остана со својата осама и со татковите книги.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Царот останал со малку војници.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Со други зборови, дајте им ја вие власта во рацете на Македонците, тоа треба да се разбере на оние од нив што се викаат Бугари, та од неколку години после вие ќе видите оти и во Македонија од другите народности ќе остане тоа што остана од Грците во Источна Румелија, по ослободувањето на последнава.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Власите во Грција немаа и немат никакви права, не смееја да зборат влашки, да живеат во градовите туку мораа да останваат високо во планинските села, на песните им го менваја тексто во грчки и ги претставуват како нивни да се.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
