неразбирлив (прид.)
Неразбирливо беше зошто со два прста го врти перчето на својата безбојна и ретка коса под која се гледаше светкаво теме.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
При седнувањето судијката ме погледна право в очи, речиси во исто време кога адвокатот ми се доближи до увото и ми шепна нешто неразбирливо.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Во огромната челуст на тишината невратно се губеа притаени пцости, злокобно тропање на некакво железо, неразбирлив шепот и сѐ што не се слушаше, и сето она што сивите луѓе, го носеа под грло, зашто 'рбетникот на големиот организам на колоната беше скршен.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Но сега-засега од такви подробни разгледувања за засегнатите прашања уште нема голема и неодложна потреба; затоа требаше за сите од нив да се кажат по неколку збора, зашто тие едно без друго се нејасни и неразбирливи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На неразбирлив и невидлив начин затворениците се групираа меѓу себе и му дава на секој кауш посебна физиономија.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
16. КОГА Е В ТУЃИНА И СОКОЛОТ ГО ВИКААТ ВРАНА - не оти на туѓинците со јазик неразбирлив им грачи, туку оти со крилјата поткастрени тој таму и станал но бела врана на другите птици јајца да им квачи...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кога имаше време го замолував да ми чита на глас на некој од јазиците кои тој ги знаеше, или да ми го раскажува она што токму тогаш го учеше, а кое ми беше подеднакво неразбирливо како да ми зборува на непознат јазик.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Многу штета е направена од теориите кои нудат многу комплексни, психолошки засновани анализи, со термини речиси сосема неразбирливи за просечен човек.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Запленет од своите неразбирливи соништа, остануваше рамнодушен кон жената што го љубеше.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Други велеле дека Бетовен е музички лудак, дека тие не може да се наречат музика, дека се премногу тешки, неразбирливи итн.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
XI Отсекогаш во музеите ме обзема неразбирлива меланхолија која продолжува во внатрешна забрзаност што побрзо да минам крај експонатите, да се вратам во животот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во нејзината оригинална форма, операта се сметала предолга за трпението на просечната публика, а исто така напати и премногу неразбирлива, што веројатно бил нејзиниот главен недостаток.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Тоа било речиси еден век претходно, а за некои се сѐ уште неразбирливи, но сега знаеме дека тоа не е вина на квартетите како што толку наивно се претпоставувало во тоа време.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Природата зеленокоса, бујна, неразбирлив говор на потокот изгрејсонцето и залезот... Ве сакам браќа Македонци и сѐ што е Македонско.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
По долго слушање на гргорот од стерната, тој неразбирлив јазик на утробата на земјата, татко ми забрзано се враќаше по истиот пат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ја отвора беззабата уста и цвркоти нешто на својот неразбирлив јазик.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Одреден дел на неразбирливост на говорот и на постапките на шизофреничарот ќе ни бидат поразбирливи ако се потсетиме дека во него постои примарен расцеп уште од шизоидната состојба.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Не видов ништо освен празни листови со неколку крајно неразбирливи египетски хиероглифи кои му служеа како водилка, бидејќи тој ја отсвире речиси целата соло делница напамет, немајќи време да ја напише целосно; секогаш ми даваше знак кога беше на крајот на некој од овие неразбирливи пасажи“.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Подобро се сеќаваше на ненормалните неспокојни околности од тоа време: на повремените тревоги поради воздушните напади и на криењето во ходниците на подземната железница, на купиштата урнатини на сите страни, на неразбирливите прогласи излепени по уличните агли, на бандите млади луѓе сите во кошули со иста боја, на огромните редици пред фурните, на повремените престрелки со автоматски пушки во далечината - над сѐ, на фактот дека никогаш немаше доволно храна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Лесновчаните го благословиле зашто им пеел во црква на туѓ и неразбирлив јазик.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
