неизгаслив прид.

неизгаслив (прид.)

Не можеа да му објаснат и пиеја претпазливо збунети од неговата неизгаслива жед.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Благодатното тупотење на срцевото моторче ги потпалува искрите надолж и нашир, па кога чиниш умира, тоа пее, врие песната како од грло на неизгаслив вруток и ги воздигнува добрините.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Метафоричната порака е неизгаслив спомен и нескротена тага по родното место што на своите наследници им ја пренесоа веќе изумрените просвиги кои принудно ги доселија во ова село кое никогаш со срце не го прифатија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На одење, Предо побара шише вода - не за моторот на колата, туку за својата неизгаслива жед.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И токму на тој начин таа го разубавува сувопарниот миг од работните обврски, несвесно дури преточувајќи ја и сета техничка терминологија во една продолжена, незгаслива метафора.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)