намокрен (прид.)
Се завив убаво со дебелата гуна за да ги згреам намокрените плеќи.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
По неколку часа - нејзините хулахопки и мојата кошула стуткано префрлени преку столица, намокрената четкичка за заби, во купатилото испарува топлината од туширањето.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Затоа што и Билјана додека го белела платното, а Ајше со пирајка ги млатела чергите на река (биле доволно стари и мажени за Климе и Реџеп) со белото месо на натколеницата која била намокрена, на случајниот минувач му била копнеж со години... и сликата на испуканата земја покрај босите нозе никогаш не му исчезнала од главата, а со неа и прашањето: „Кој бил најжеден - земјата исушена, жената распукана како лубеница со раскрачени бутови, или... тој?“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Два залака намокрен ѓеврек и парче сомнителна ’посебна’ салама подоцна, веќе беше уморен.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
