навејува (несв.)
Ветрина навевува сува студенина и сѐ повеќе стега мразот во студенливите повеви на северњакот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Мислата влече назад во времето одминато што сал за миг се претвора во јаве, живнува празнината и ги разбудува спомените кои небаре врзани во синџир надоаѓаат, стегаат, гребат, толчат, гмечат, жежат и навејуваат тага.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Гол. Ни грмушка. Копаме ровови. Ветрот навејува снег.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
