коџа (прил.)
Се истури небото, запиште, зачрчори врелината на земјата, се кренаа магли, дотекоа доловите, повлекоа коџа народ далгите, прудолу кон Калимерово.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Имаше повеќе работа со прилозите за количина, тој овде запре на заемките: баеги, прилично, доста; ич, ништо; ексик, помалку од мерата; ептен, сосем, наполно; коџа, прилично, доста, многу; тамам, точно по мера; фазла, повеќе, и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ене го не, коџа мома се издргнало, а она го остава тука меѓу виа машкуданци!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
