инаетлив (прид.)
Со инаетлива амбивалентност се обидувам да ги совладам сомнежите дека судбината не ги вмешала своите прсти во моите избори и одлуки и не би се случило она што се случи ако јас самата со целата присебност и свесност во моментите на рационалност го издлабував коритото по која тече реката на мојот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
А малото маче - шареноглавче имало малку незгоден карактер, писнувало и при најмалка болка и претерувало во тоа свое пискање. А било и инаетливо.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Чекори тој пред старичката, нешто мрмори и инаетливо ја гмечи под себе правливата патека спржена од летната жега.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Плачливо и инаетливо реков дека повеќе мојата нога нема да стапне дури и во училишниот двор.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
„Чумата е инаетлива и упорна, арно велиш ќерко”, воздивна попот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Застанат така, речиси неподвижен, покриен со смрзнат снег по телото и по лицето, наоблечен и наоружан, потпрен со раширени раце на вратата, беше како некој столетен даб, што мрачен и инаетлив ѝ се истопорил на зимата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
