дадаист (м.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Никаква „уметничка“ литература, само чиста медицина, универзална панацеа, фетиш, на некој начин: ако имаш                   забоболка, ќе отидеш до својот забар и ќе го прашаш дали е дадаист.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Меѓутоа, неговите корени           ги наоѓаме во некои авангардни движења неколку десетлетија порано - во поштенските           акции на дадаистите и футуристите, на пример, почнувајќи од втората деценија навака.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 15-16“
        
        (1995)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Секако верувам дека ова би предизвикало вистинска контраверза   меѓу сериозните дадаисти, но исто така добро би дошло финансиски.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 8-9“
        
        (1994)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          „Дадаизмот е идиотски. Вистинскиот    дадаист се смее, се смее”, ќе потврди првиот дадаистички манифест напишан и прочитан од Хуелсенбек вечерта на 12 април 1918 во Берлин.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 34“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Ваков експеримент е веќе направен во делата на дадаистите (особено кај Дишан), а и подоцна кај поп- артистите и во делата на некои концептуалисти...
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 26-28“
        
        (1996)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Истото тоа го правеа дадаистите во 20-тите години, но Burroughs оди понатаму, тој  пишува цели романи во cut-up форма.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА  бр. 11-12“
        
        (1995)
        
        
    
    
   
   
         
	        