водилка (ж.)
Таа наша ѕвезда водилка на семејната судбина во небеската геометрија на егзилот, остануваше како наша последна татковина – надеж.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
„Не видов ништо освен празни листови со неколку крајно неразбирливи египетски хиероглифи кои му служеа како водилка, бидејќи тој ја отсвире речиси целата соло делница напамет, немајќи време да ја напише целосно; секогаш ми даваше знак кога беше на крајот на некој од овие неразбирливи пасажи“.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
Овој пат не се козите водилки по патот низ вековите, туку јаничарите, тие елитни војници на цариградските господари, кои стануваат најжестоки прогонувачи на свои сонародници.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
