армиски (прид.)
За време на демократијата беше армиски офицер и клучна фигура во организирањето на гардата како полу – воена единица којашто треба да го создаде и контролира новиот поредок во земјата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
И додека траеше и грмеше музиката, на бината се редеа владици и попови облечени како за голема богослужба, високи армиски и полициски офицери со сите одликувања обесени на градите, градоначалникот на Костур, селскиот даскал, кметот, новинари и други непознати лица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Како на некој од север, обичниот, униформен армиски нагласок ми изгледаше како „јужњачки“.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во никој случај изгланцан како човек, тој, сепак, кога пригодата го барала тоа, можел со својата граматика и со дикцијата да ја добие грациозноста и елеганцијата на научник, но тоа не доаѓало често до израз.
„Бетовен“
од Џорџ Александер Фишер (превод Јана Андреевска)
(1905)
