јурук
  
     
     
  
  
      
          
             мн. јуруци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 16603
	    
	
    
    
      
          1.
          Припадник на помошната јаничарска војска од времето на османлиската власт.
        
         
          
		  
		  
          2.
          Номад, човек без постојано живеалиште.
        
         
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  номад (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        