шило
  
     
     
  
  
      
          
             мн. шила
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
	    
	      Ранг: 15094
	    
	
    
    
      
          1.
          Зашилена танка метална или дрвена прачка со дршка, која служи за дупење дупки при шиење на кожа и сл.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    awl
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
				  
  	                fëndyell, bizë
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Чевли крпи со игла и шило.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: алат (м.)
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          За човек што се пика и се вовира секаде. 
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Го знам што шило е тој.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        