стубел
  
     
     
  
  
      
          
             мн. стубли
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 15806
	    
	
    
    
      
          
          Извор заграден со дрва, кладенец со корито за вода од кое се напојува добитокот.
        
         Изведенки
      
      
        
          
           
          стубол м.
мн. стубли
          
          
          
        
      
    
мн. стубли
 
   
         
	        