сонце
  
     
     
  
  
      
          
             мн. сонца
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
	    
	      Ранг: 230
	    
	
    
    
      
          1.
          Небесно тело што испушта светлина и топлина. 
        
         
           
		      
           
             
               Употреба:
               
                 
                   Астрономија
                 
               
               
             
               
           
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Земјата се врти околу Сонцето.
	              
	            
	          
	            
	              Затемнување на Сонцето.
	              
	            
	          
	            
	              (разг.) Заод на Сонцето (зајдисонце).
	              
	            
	          
	            
	              Изгрев на Сонцето.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Светлината и топлината на тоа тело.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Се грее на сонце.
	              
	            
	          
	            
	              Се пече на сонце како гуштер.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Нешто многу мило.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Детето, сонцето мое.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изрази
      
        
          
            Ме (те, го, ...) фати сонцето - ми потемне кожата од сонце.
          
      
        
          
            Сонце со заби - зимско сонце.
          
      
    
    
    
 
   
         
	        