светиња
  
     
     
  
  
      
          
             мн. светињи
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 18207
	    
	
    
    
      
          1.
          Кај оние што веруваат - предмет или место за религиозна почит. 
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Тој даб се почитувал како светиња.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Нешто особено драго, што се чува со особена љубов.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Го чува како светиња.
	              
	            
	          
	            
	              Го смета за светиња.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  реликвија (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        