рецидив
  
     
     
  
  
      
          
             мн. рецидиви
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 18083
	    
	
    
    
             
    
      
          2.
          Во правото - повторно извршување на престап од лице казнето за ист или сличен престап.
        
         
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          рецидивен прид.
рецидивниот
Пример: Рецидивниот, конзервативниот дел од старото станува сѐ помалку животворен.
          
        
      
    
рецидивниот
Пример: Рецидивниот, конзервативниот дел од старото станува сѐ помалку животворен.
 
   
         
	        