разљуби
  
     
     
  
  
      
          
            
              разљубат; разљубил
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, свршен
    
    
    
    
      
          1.
          Престане да љуби, да сака некого или нешто. 
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Или те љуба разљуби.
	              
	            
	          
	            
	              Тој ја разљуби.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          (се разљуби) Престане да чувствува љубов еден кон друг; се одљуби, се отсака од некого.
        
         
	              Тие се разљубија.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          разљубува несв.
(се) разљубуваат
          
          
          
        
      
        (се) разљубуваат
          
          2. 
          разљубување ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.
 
   
         
	        