правоверец
  
     
     
  
  
      
          
             мн. правоверци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 52972
	    
	
    
    
      
          1.
          Тој што се придружува строго кон догмите на некоја вера, религија.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Уште од мал беше вистински правоверец.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Тој што припаѓа на вера за која смета дека е права, вистинска.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Сите правоверници беа во црквата и се молеа.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  Спротивно од:
		    
			  кривоверец (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          правоверник м.
мн. правоверници
          
          
          
        
      
        мн. правоверници
          
          2. 
          правоверка ж.
мн. правоверки
          
          
          
        
      
        мн. правоверки
          
          3. 
          правоверница ж.
мн. правоверници
          
          
          
        
      
    
мн. правоверници
 
   
         
	        