право
мн. права
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 321
1.
(само едн.) Систем од правила и норми што ги регулираат односите меѓу луѓето и односите кон општеството, востановени од страна на владејачката класа или државата.
Примери:
Римско право
Буржуаско право
Слично со:
правда (ж.)
2.
Збир од закони и прописи што се однесуваат на државното уредување, општествениот живот и дејност.
Примери:
Кривично право
Наследно право
Уставно право
3.
Она што му припаѓа на поединецот врз основа на законски одредби и прописи што ги гарантира државата.
Примери:
политички права
право на глас
право на школување
авторско право
станарско право
4.
Можност, слобода да се постапува на определен начин.
Англиски:
privilege
Албански:
e drejtë, privilegj
Нема право да згреши.
Има право да одговори.
Има право на избор.
Тоа ми дава право да се борам до крај.
5.
Законска основа, причина.
Примери:
Со кое право го барате тоа од мене?
Со право барам дел од имотот.
Со право гледаме во него наш водач.
Слично со:
причина (ж.)
6.
Наука што ги изучува правните норми.
Примери:
Студира право.
доктор по право
Изрази
Право на државјанство - право да стане државјанин на една земја.
Право на граѓанство - сите права и должности што ги има граѓанинот на една земја.
Има/нема право за (на) нешто - има/нема правна или морална основа за нешто (да направи, да присвои).
