полномошник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. полномошници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 6450
	    
	
    
    
      
          
          Лице што има полномоштво, што има полномошно право.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              А подоцна, по иницирањето на ваквата постапка, тој и работниците кои останаа без работа беа застапувани од полномошници надвор од синдикатот. 
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  ополномоштеник (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        