паличник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. паличници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 46464
	    
	
    
    
      
          
          Железниот дел од плугот што ја сече земјата при орање.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Паличникот се забодува во неискорнати корења.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
           
          паличниче ср.
мн. паличничиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. паличничиња
дем.
 
   
         
	        