обрач
мн. обрачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4248
2.
Свиткано железо во форма на круг што е поставено на кошаркарската табла.
Примери:
Топката го удри обрачот.
3.
опколување, опсада
Примери:
Се стесна обрачот околу комитите.
Ноќеска мора да го пробиеме обрачот.
Изведенки
обраче ср.
мн. обрачиња
дем.