настојник
мн. настојници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 31133
Лице задолжено да се грижи, да чува нешто.
Англиски:
custodian
Во тој момент градоначалникот го виде забрзаниот крупен свештеник кој ја обавуваше функцијата на настојник на митрополијата.
настојник на зграда
црковен настојник
куќен настојник
Изведенки