кома
  
     
     
  
  
      
          
             (едн.)
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 10187
	    
	
    
    
      
          1.
          Состојба на длабока, долготрајна несвестица.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              По несреќата старецот падна во кома. 
	              
	            
	          
	            
	              Лежи во кома.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  несвестица (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          (само едн.) Запирка, обично во децимални броеви. 
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Еден кома пет килограми.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  запирка (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        