клупа
  
     
     
  
  
      
          
             мн. клупи
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 1380
	    
	
    
    
      
          1.
          Дрвен или метален предмет за седење, за повеќе лица, со или без потпирач.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              По кејот на реката имаше клупи во сенките на дрвјата. 
	              
	            
	          
	            
	              До него на клупата седна еден старец.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Предмет за седење, обично за двајца, со потпирач и cо преден дел што служи како маса за пишување.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Училишна клупа. 
	              
	            
	          
	            
	              Школска клупа.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изрази
      
        
          
            Магарешка клупа - изделена клупа во училница во која за казна седат немирни ученици.
          
      
        
          
            Седне на обвинителна клупа - е обвинет.
          
      
        
          
            Од ученичка (школска, гимназиска, студентска) клупа - од време на школувањето.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          клупичка ж.
мн. клупички
дем.
          
          
        
      
    
мн. клупички
дем.
 
   
         
	        