извика
  
     
     
  
  
        Види и: 
        	вика (несв.)
         
	
    
    
      
          
            
              извикаат
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, свршен
    
    
	    
	      Ранг: 1109
	    
	
    
    
      
          1.
          Каже гласно, издаде вик.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Стариот уште еднаш извика: „Со здравје, деца мои“. 
	              
	            
	          
	            
	              Тој извика силно „Добар ден“, ама никој не му одговори.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Повика некого од некаде.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Го извика од дома. 
	              
	            
	          
	            
	              Таткото го извика синот од кафе пиење и го прати на пазар.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  повика (св.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          3.
          (се извика) Силно викне, се провикне.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Се извика колку грло што го држеше.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  провикне (св.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          4.
          (се извика) Вика на некого, гласно и луто.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Му се извика на човекот без причина.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          извикува несв.
(се) извикуваат
          
          
          
        
      
        (се) извикуваат
          
          2. 
          извикување ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.
 
   
         
	        