извидник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. извидници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 19059
	    
	
    
    
      
          1.
          Припадник на младинска извидничка организација, љубители на природата.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Извидниците се собраа околу логорскиот охин.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  скаут (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Тој што врши извидување на терен, на непријателски позиции и сл.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Извидникот јави дека нема непријателска војска на патот.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  извидувач (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      Изведенки
      
      
        
          
           
          извидничка ж.
мн. извиднички
Девојче скаут.
          
          
        
      
    
мн. извиднички
Девојче скаут.
 
   
         
	        