загадувач
  
     
     
  
  
      
          
             мн. загадувачи
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 18391
	    
	
    
    
      
          1.
          Тој или тоа што загадува.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Човекот е најголемиот загадувач на животната средина.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Фабрика или друг објект што ја загадува околината.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              ОХИС е најголем загадувач во овој реон.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          Хемиско соединение што предизвикува загадување.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Фосфатите, како составен дел од сите детергенти, тешко се разградуваат и затоа се најголеми загадувачи на природата.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          загадувачки прид.
загадувачкиот
Пример: Потеклото на загадувачките материи сеуште не може да се утврди.
          
        
      
    
загадувачкиот
Пример: Потеклото на загадувачките материи сеуште не може да се утврди.
 
   
         
	        