епиграфика
  
     
     
  
  
      
          
             мн. епиграфики
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 46936
	    
	
    
    
      
          1.
          Помошна историска наука што се занимава со старите натписи пишувани на тврд материјал (камен, дрво, метал).
        
         
          
		  
		  
          2.
          Збир од натписи, епиграфи.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Пештерата има богата епиграфика.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        