едноверец
  
     
     
  
  
      
          
             мн. едноверци
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 28884
	    
	
    
    
      
          
          Тој што има една вера; тој што има иста вера со некој друг.
        
         
	              Без државна организација, порано или подоцна, тие ќе ја преминат границата на трпението, дури и за едноверците и ќе го претпочитаат окупаторот отколку бескрајното пролевање крв.
	              
	            
	          
	            
	              Тој е главен предводник на турската армија кој им помага на своите едноверци.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          едноверка ж.
мн. едноверки
          
          
          
        
      
    
мн. едноверки
 
   
         
	        