а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

дувало

мн. дувала
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 11656
1. Направа или цевка за дување со која се разгорува оган.
Англиски: bellows Албански: shakull
Примери:
Кујунџијата со дувалото го дуваше огнот.
2. Цевка низ која се дува и се полни со воздух гајдата.
Англиски: blowpipe Албански: pipëz
Употреба: Музика и танц
Примери:
Беше подаден со устата кон дувалото од гајдата.