добричи
добричат; добричи, добричете; добриков, добрикоа, добричив, добричија; добрикол, добрикле, добричил, добричиле; (ќе) добричев, (ќе) добричеа; (ќе) доб ...
добричат; добричи, добричете; добриков, добрикоа, добричив, добричија; добрикол, добрикле, добричил, добричиле; (ќе) добричев, (ќе) добричеа; (ќе) добричел; добричен
+ повеќе
Вид збор: Глагол, свршен
Примери:
Иако не беше добричен, се истави од берберскиот стол.
Отиде кај друг бербер да се добричи.
2.
(се добричи) Се избричи до крај.
Изведенки
1.
добричува несв.
(се) добричуваат
2.
добричување ср.
глаг. им.