диспозитив
  
    
    
  
  
      
          
             мн. диспозитиви
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 33956
	    
	
    
    
      
          
          Дел од решение или пресуда што содржи одлука.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Врз основа на горенаведеното се одлучи како во диспозитивот на оваа одлука.