враг
  
     
     
  
  
      
          
             мн. врагови
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 6613
	    
	
    
    
      
          1.
          Според верските претстави, натприродно суштество што е олицетворение на злото.
        
         
          
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          непријател, противник
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              На повидок е врагот, постројте ја војската. 
	              
	            
	          
	            
	              Цел еден век како врази се меркавме.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  непријател (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          3.
          Итар, духовит човек.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Враг беше стариот, а и часовите умееше да ги направи многу интересни. 
	              
	            
	          
	            
	              Често се случуваше некој од тие врази да измисли некоја игра.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изрази
      
        
          
            Да (го) носи врагот - нека оди по ѓаволите.
          
      
        
          
            Враг(от) да (го) земе - се вели кога ќе се западне во неволја.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          враже ср.
мн. вражиња
дем.
          
          
        
      
        мн. вражиња
дем.
          
          2. 
          вражуле ср.
мн. вражулиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. вражулиња
дем.
 
   
         
	        