блуе
  
     
     
  
  
      
          
            
              блујат; блуј, блујте; блуев, блуеја; блуел; блуен; блуејќи; блув, блуја; блул
            
          
      
    
    
    
      Вид збор: Глагол, несвршен
    
    
	    
	      Ранг: 14604
	    
	
    
    
      
          1.
          Повраќа, ја исфрла храната назад од желудникот.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Таа цела ноќ блуеше.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Исфрла од себе нешто нагло и во големо количество (за вулкан, оружје).
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Фабричките оџаци блуеја чад. 
	              
	            
	          
	            
	              Тенковите блујат оган.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          3.
          (се блуе) повраќа
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Ми се блуе кога го гледам како подрипнува во одењето.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          блуење ср.
глаг. им.
          
          
        
      
    
глаг. им.
 
   
         
	        